Februari in Zweden

Ik weet dat februari een korte maand is, maar toch, wat vliegt de tijd! Sinds we aan het werk zijn, vliegen de weken voorbij. We beginnen hier een steeds normaler leven te leiden (nou ja, wat is normaal). We werken, doen leuke dingen en burgeren steeds verder in. Maar het is hier nog geen moment saai geweest. Ik neem jullie mee in onze februari-avonturen!

Sneeuw!

We begonnen de maand in een dik pak sneeuw. Op zaterdag trokken we Moke dus weer zijn snowboots aan en maakten we een prachtige sneeuwwandeling. Het was een gebied waar we eerder al eens gewandeld hadden op een doordeweekse ochtend eind december. Toen was er bijna geen kip te bekennen. Op deze zonovergoten zaterdagmiddag met een dik pak sneeuw als decor was dat een ander verhaal. De Zweden waren er weer massaal op uitgetrokken om van dit heerlijke weer te genieten en wij genoten vrolijk mee. Het besneeuwde landschap aan het water was adembenemend mooi en als kers op de taart werden we getrakteerd op een prachtige zonsondergang. Verspreid over de rotsen stonden mensen (al dan niet met thermosfles) al dit moois te aanschouwen. Het is echt leuk om te zien hoe de Zweden de prachtige natuur die hun land rijk is totaal niet voor lief nemen, maar er telkens weer met volle teugen van genieten. Zo verdween bij Martijn op kantoor op een zonovergoten middag de ene na de andere collega richting huis om van de zon te gaan genieten. Tegen 4 uur was iedereen weg, waarna Martijn ook maar zijn biezen pakte om tijdens de overtocht met de ferry heerlijk van het zonnetje te genieten.

Verder inburgeren

Nu we alweer vijf maanden onderweg zijn, beginnen we beetje bij beetje steeds verder in te burgeren. Mijn Zweedse voorlopige belastingaangifte heb ik vorige maand blijkbaar helemaal goed gedaan, want ik heb inmiddels de bevestiging per post ontvangen en weet wat ik maandelijks moet gaan afdragen. Ik doe nu dus officieel mee met het Zweedse sociale stelsel, fijn! Sinds we allebei een personnummer hebben, hebben we onze tijdelijke buitenlandzorgverzekering ook kunnen beëindigen. In Zweden heeft iedereen (met een personnummer) namelijk automatisch recht op gratis zorg. Als je daadwerkelijk zorg krijgt moet je af en toe nog een kleine bijdrage doen, maar that's it. Daarnaast kregen we deze maand alsnog het verlossende smsje: we konden onze ID-kaarten ophalen! Stockholm had gelukkig snel door dat wij geen spannende case waren. De ID-kaarten zijn opgehaald (wat met een fulltime baan en 'ruime' openingstijden tussen 10:00 en 16:00 al een uitdaging op zich was) en de afspraak bij het bankkantoor om een bankrekening te openen en een Bank-ID (de Zweedse DigiD) is gepland. We komen er wel!

Verder leiden we na werktijd inmiddels ons normale Zweedse leven: we gaan uit eten, naar de bioscoop (meteen een Zweedse les door de film in het Engels te horen en tegelijkertijd de Zweedse ondertiteling erbij te lezen), kopen planten bij de Zweedse Intratuin (Plantagen), brengen een bezoekje aan een museum in de stad, gaan naar de kapper. Maar tegelijkertijd zijn al deze normale dingen elke keer ook weer een klein avontuurtje. Niets is zo bekend als het in Nederland is, alles moet je even uitzoeken en ontdekken. In de shop in de bioscoop gingen de Zweden bijvoorbeeld helemaal los. Met winkelmandjes gingen ze langs de schappen om deze vol te gooien met schepsnoep (daar zijn de Zweden dól op), bacon chips en Bugles in een laagje chocolade. Die laatste snack kochten wij ook, en tegen alle verwachtingen in was het heerlijk! Pakjes laten bezorgen gaat hier ook net anders. Het is hier een stuk gebruikelijker om pakketjes niet thuis te laten bezorgen maar bij de plaatselijke supermarkt. Daar staan vaak pakketboxen van verschillende bezorgdiensten waaruit je je pakket kunt halen. Zeker in de stad is dit dé manier om aan je pakketjes te komen. Wanneer een pakketje thuis bezorgd wordt, gaat dat op z'n Amerikaans: het wordt gewoon voor de deur neergezet. Er wordt niet aangeklopt, niks. Dit resulteerde er de laatste keer in dat ons redelijk zware pakket (10 liter ontkalker voor Christa Barista, ons koffiezetapparaat) onze naar buiten toe openzwaaiende voordeur blokkeerde. Ook mijn werklaptop werd doodleuk voor de deur geparkeerd. Gelukkig wonen we in een goeie buurt, fingers crossed dat het goed blijft gaan!

Ook Moke burgert steeds verder in. Onze verhuurders (en tevens buren) zijn weg van hem. Het is de hardlooppartner van onze buurvrouw geworden en als ze op zonovergoten dagen aan het einde van de middag een wandeling gaan maken, komen ze vragen of ze Moke mee mogen nemen. Afgelopen weekend heeft hij zelfs een weekend bij ze gelogeerd toen wij een weekendje weggingen. Moke vindt het allemaal fantastisch en kan zijn lol hier niet op. We delen onze oprit met de verhuurders, dus als we thuiskomen en Moke losloopt op de oprit of in de tuin en de voordeur van de buren staat toevallig open, speert hij meteen naar binnen om zijn thuiskomst aan te kondigen. Ook de buurjongen (die altijd al een hond wilde hebben) heeft in Moke zijn lot uit de loterij en voetbalpartner gevonden.

Fettisdagen, lente en storm

Op 21 februari was het Fettisdagen oftewel: Vette Dinsdag. Dit is de laatste dag voor de vastentijd en om te vieren dat er dan nog even lekker gegeten mag worden, staat deze dag in het teken van semlor. Een semla (enkelvoud) is een luchtig, zacht, zoet broodje waarvan het topje wordt afgesneden zodat het broodje eerst met amandelspijs gevuld kan worden en er daarna een toef room met kardemum opgespoten kan worden. Dan wordt het topje er weer bovenop gelegd waarna het geheel met poedersuiker wordt bestoven. Het is zo lekker als het klinkt. De vastentijd wordt niet bepaald door veel Zweden nageleefd, maar Fettisdagen is heilig voor ze. Er werd al dagen zo niet weken voor geadverteerd in supermarkten en horeca, het ging 's ochtends op de radio over niets anders en ook werkgevers gaan mee in de gekte. Zo verschenen er bij Martijn op het werk in de middag opeens dienbladen vol semlor en liet iedereen het werk uit z'n handen vallen om uitgebreid fika te gaan houden. Bij gebrek aan Zweedse werkgever in mijn geval kwam Martijn gelukkig niet met lege handen thuis en heb ook ik heerlijk mee kunnen doen aan deze traditie.

En omdat het inmiddels al eind februari was, begint de lente zowaar een beetje in de lucht te hangen! Ondanks dat we de maand in de sneeuw begonnen (en er normaal gesproken volgens mijn kapster veel meer sneeuw zou vallen deze maand) hebben we voorzichtig al een beetje kunnen proeven aan het einde van de winter. We hebben 's ochtends geen hoofdlamp meer nodig om Moke uit te laten en ook einde middag kunnen we, als het gelukt is om op tijd te stoppen met werken, Moke zonder hulpmiddelen uitlaten en ondertussen genieten van een prachtige zonsondergang. Want de zonsondergangen hier aan het water zijn bijna iedere dag om te smullen! Hoe bewolkt het overdag ook is geweest, zo rond zonsopgang trekt de boel bijna iedere dag open en krijgt de lucht de meest mooie kleuren. En ook bijna iedere ochtend ziet de lucht er rond zonsopkomst prachtig uit. We, nou ja Martijn, hebben zelfs op een zonnige zaterdagmiddag al even in de tuin gezeten. Heerlijk om al even te proeven aan hoe het hier in de tweede helft van ons proefjaar zal gaan zijn. The best is yet to come!

Maar ondanks deze lenteachtige verschijnselen, kregen we deze maand ook te maken met onze eerste Zweedse storm. Vrijdagavond 17 februari kwam Otto aangewaaid vanuit het Verenigd Koninkrijk en Denemarken. Het treinverkeer tussen Malmö en Göteborg werd stilgelegd, het vlieg- en bootverkeer naar Göteborg werd stilgelegd, de brug tussen Denemarken en Zweden werd gesloten voor verkeer, de buren die ik met de lunchwandeling tegenkwam waren toen al nerveus voor wat komen ging en ook de Zweedse weerman liet in het liveblog van de Zweedse NOS weten dat er bij ons aan de kust windsnelheden tot 31 meter per seconde gehaald konden worden en dat er vanaf 32,7 meter per seconde van orkaankracht wordt gesproken. We maakten ons op voor wat een woelige avond en nacht moest worden, maar uiteindelijk viel het best wel mee. De wind loeide wel keihard om het huis toen we in bed lagen, maar we hebben verder geen schade gehad. In het naastgelegen bos zijn wel heel wat bomen als luciferhoutjes omgegaan en in de dagen na de storm stond een aantal bomen nog gevaarlijk te kraken. In tegenstelling tot vele duizenden Zweden zaten wij gelukkig niet zonder stroom en kwamen we er goed vanaf!

Oslo!

Het laatste weekend van deze maand brachten we niet in Zweden, maar in Noorwegen door. We zijn lekker een weekendje naar Oslo geweest. Vrijdagmiddag dropten we Moke bij de verhuurders en reden we naar Oslo. Er was een controle bij de grensovergang met Noorwegen en tussen alle Zweedse en Noorse kentekens waren wij natuurlijk een vreemde eend in de bijt. We werden eruit gepikt en moesten onze plannen uit de doeken doen. Gelukkig mochten we nadat onze kofferbak was gecontroleerd en we wat controlevragen blijkbaar naar tevredenheid hadden beantwoord snel weer onze weg vervolgen. Naarmate we dichter bij Oslo kwamen begon de sneeuw in het landschap toe te nemen. Ik had de afgelopen twee weken het weerbericht van Oslo in de gaten gehouden zodat we een beetje wisten wat we konden verwachten (kou en veel zon), maar een sneeuwvlok had ik nooit in het weerbericht gezien. Toch bleek er bij aankomst flink wat sneeuw te liggen waar we niet helemaal op hadden gerekend. Na tien meter met m'n rolkoffertje over de parkeerplaats te hebben gewaggeld lag ik dan ook al languit op de grond sneeuw te happen. Gelukkig bleef het bij die ene valpartij en zijn we het weekend verder zonder kleerscheuren doorgekomen. En wat een leuke en mooie stad is Oslo! We hebben heerlijk gegeten, in een skybar onder het genot van cocktails van een prachtig uitzicht over de stad genoten, een wandeltour door de stad onder begeleiding van een gids gemaakt, geshopt, fika gehouden (dat is in Noorwegen gelukkig ook gewoon een belangrijk onderdeel van de dag), het operagebouw beklommen voor een prachtig uitzicht, onze zaterdagavond in een midgetgolfbar doorgebracht, een museum over Vikingen bezocht en nog even het paleis van de koning bekeken. Toen was het alweer tijd om onder het genot van een prachtige zonsondergang terug naar huis te rijden. Wij hadden de tijd van ons leven, Moke had de tijd van z'n leven, de buren hadden de tijd van hun leven. Iedereen blij!

We sloten de maand nog even op magische wijze af. Net als in Nederland was ook hier het Noorderlicht actief. Het zou gisteravond rond 10 uur het beste zichtbaar zijn, dus we gebruikten de einde avond wandeling met Moke om eens goed naar de lucht te kijken. We liepen onze straat uit om vanaf de rotsen een goed uitzicht te hebben en jawel hoor: zelfs met het blote oog zagen we de verticale groene dansende bewegingen. Tijdens onze winterreis naar Oslo een paar jaar geleden hadden we het Noorderlicht al eens gezien, maar het was nu weer een totaal andere ervaring. Waar we toen op een specifieke Noorderlichtexcursie gingen, lieten we nu onze hond uit in onze eigen straat. Super gaaf om het weer te zien!

Nu zit februari erop, en gaan we alweer onze zesde maand in Zweden in! We hebben alweer heel wat leuke Zweedse activiteiten op het programma staan voor deze maand. Daarover in de volgende blog meer. Oh, en we gaan komende maand naar Nederland! Ik moet eind maart voor werk in Nederland zijn en Martijn en Moke reizen gezellig met me mee. Pasen kunnen we dan fijn in Nederland vieren en op Tweede Paasdag gaan we weer naar huis. Onze dagen in Nederland zijn al helemaal volgepland, zin in!! Maar eerst nog wat foto's van de afgelopen maand, want wat was het allemaal weer genieten.