Februari 2024 in Zweden

Ook al was februari dit jaar een dagje langer, de maand is weer voorbij gevlogen! We genoten van een berg sneeuw, ontwikkelden een nieuwe wintersporthobby, hadden weer gasten over de vloer en ik bracht een bliksembezoek aan Nederland. En er gebeurde natuurlijk nog veel meer. Ik neem jullie snel mee terug naar afgelopen maand!

Genieten van de stad en de natuur

Het eerste weekend genoten we weer eens van het feit dat we hier én alle gemakken van de stad hebben én middenin de prachtige natuur zitten. Op vrijdagavond gingen we heerlijk uit eten bij een Italiaans restaurant in de stad, waar Martijn en ik al heel wat keren kwijlend langsop gelopen waren. Het was er tot nu toe nog niet van gekomen en je moest ook erg lang van tevoren reserveren om überhaupt een tafeltje te bemachtigen. Een tijdje geleden had ik stiekem een reservering gemaakt, dus die avond was het zover en nam ik Martijn als verrassing mee. We hebben heerlijk gegeten en gedronken en werden af en toe opgeschrikt door verjaardagen die hier en daar gevierd werden. Op gezette tijden galmde er een soort Italiaanse feestmuziek door het restaurant, werden er her en der gerechtjes met vuurwerk uitgedeeld en begonnen de anders zo ingetogen Zweden uitbundig mee te klappen en te stampen om de jarigen te vieren. Het was een mooie avond!

De volgende dag was het heerlijk weer en zijn we erop uitgetrokken om van de strakblauwe lucht en het zonnetje te genieten. Nadat ik de dag begonnen was met een rondje hardlopen, maakten we lunch klaar en gingen we met Moke naar Sandsjöbacka, een natuurgebied bij ons om de hoek waar tig wandelroutes zijn waarvan wij er één uitkozen. We genoten alledrie op en top en hadden een heerlijke middag. Toen we einde middag thuiskwamen werden we in de tuin nog verrast met een prachtige zonsondergang waarbij de lucht alle kleuren van de regenboog kreeg. Het was een mooie dag.

Winterpret

Het is natuurlijk nog maar februari, dus het is hier nog volop winter. Dat werd maar weer eens duidelijk toen we in de dagen daarna wakker werden in een hele witte wereld. Er was een dik pak sneeuw gevallen en de lucht was strakblauw dus het zag er allemaal weer prachtig uit. Ik kon er de eerste dagen helaas alleen vanuit huis naar kijken, want ik was geveld door de griep. Die zondag was ik na een week in bed en op de bank te hebben doorgebracht gelukkig weer in staat om naar buiten te gaan en hebben we een heerlijke sneeuwwandeling gemaakt rondom Sisjön.

Het weekend daarop hebben we weer wat nieuws uitgeprobeerd: langlaufen! Martijn en ik zijn allebei niet bepaald doorgewinterde wintersporters (lees: Martijn had überhaupt nog nooit op ski's gestaan en mijn dagje skiën met school in Bottrop eindigde met een gespalkte duim bij de dokter), maar na het bekijken van een YouTube filmpje de avond van tevoren dachten we: hoe moeilijk kan het zijn? Vol goede moed gingen we op zaterdagochtend die kant op. Een schattig opaatje hielp ons bij de skiverhuur en waarschuwde ons meer dan eens dat het vanwege het feit dat het 's nachts gevroren had en overdag boven nul was geweest nogal glad en ijzig was op het langlaufspoor. Hij gaf aan ons niet bang te willen maken, maar het was overduidelijk van zijn gezicht af te lezen dat hij ook niet echt vertrouwen had in onze langlaufskills. Wijzelf hadden nog steeds het volste vertrouwen in dit avontuur en liepen vol goede moed richting het spoor.

Nog voordat we op de ski's stonden, lag Martijn al languit op de grond. Zoals gezegd was het nogal glad, dus al onderweg naar het spoor moest er een soort ijsbaan worden overgestoken. Eenmaal bij het spoor aangekomen, hadden we de ski's vrij snel aan en begonnen we naast het spoor nog even de pasjes uit het YouTube filmpje te oefenen. Na vijf minuten hadden we het idee er wel klaar voor te zijn en gingen we het spoor op. Het was een wat heuvelachtig spoor dus er zaten ook wat afdalingen in. Al bij de eerste afdaling ging het volledig mis. We kregen allebei al snel door dat we geen idee hadden hoe we moesten remmen en het feit dat de sneeuw veranderd was in een soort ijsbaan maakte het er ook niet makkelijker op. We konden allebei nog net voorkomen dat we keihard het bos in vlogen, maar schoven wel volledig onderuit. Terwijl ik sneeuw lag te happen, kwam er een waterflesje dat bij de val uit Martijn zijn rugtas was gevlogen, rechtopstaand voorbij geschoven over de ijsbaan. Dat flesje verdween in tegenstelling tot ons wél in het bos. Martijn had zijn ski's losgemaakt om eerst even verder naar beneden te lopen om daarna de ski's weer vast te maken, maar ook dat lukte in alle consternatie niet. Ik stond daar met de slappe lach, Martijn probeerde vloekend en tierend zijn ski's weer vast te krijgen en ondertussen kwamen de Zweden soepel voorbij gespurt. Uiteindelijk hebben we een heel aantal rondes gedaan en ging het vooral bij Martijn steeds beter. Aangezien ik bij die eerste val nogal hard op mijn rechterbeen terecht was gekomen en voelde dat zich onder mijn sportlegging allerlei bulten begonnen te vormen, was ik te bang geworden om er nog eens op te vallen. Het klimmen en de vlakke stukken gingen me prima af, maar bij de afdalingen deed ik de ski's steeds uit om vervolgens naar beneden te waggelen. Martijn deed zijn laatste ronde volledig op de ski's en zonder te vallen, dus hij sloot de eerste langlaufervaring positief af. Ik sloot af met een geschaafde knie, een blauw ei aan de zijkant van mijn knie en een gigantisch ei op mijn dijbeen. Op het moment van schrijven, twee weken later, hebben de beide eieren inmiddels alle kleuren van de regenboog en heb ik dus nog steeds een tastbare herinnering aan ons eerste langlaufavontuur. Tussendoor was er uiteraard tijd voor fika. In een kneuterig houten huisje genoten we van een lekker bakje koffie en een wafel met aardbeienjam en slagroom, heerlijk!

Bezoek, maar dit keer niet uit Nederland!

Het volgende weekend hadden we weer eens gezellig bezoek in huis. Dorothea uit Duitsland en Line uit Denemarken waren overgevlogen voor een lang weekend. Ik leerde hen in 2018 kennen toen we alledrie vrijwilligerswerk in Zuid-Afrika deden en sindsdien hebben we contact gehouden en zoeken we elkaar af en toe op. Dit keer kwamen ze gezellig bij ons langs in Zweden. Donderdagmiddag kwamen ze aan en dat was maar goed ook want vrijdagochtend kwam storm Louis bij ons aan land. De hele baai was overstroomd, een aantal bomen in de wijk viel om of verloor grote takken, de stoelen waaiden door de tuin en de ruitjes waaiden helaas uit onze veranda. Die ochtend werkte ik nog een paar uurtjes terwijl Dorothea en Line de stad ontdekten en met de lunch zocht ik ze op. Na een heerlijke lunch nam ik ze mee naar Slottskogen om daar lekker rond te wandelen en de dieren te bekijken. Vervolgens gingen we naar Haga om daar wat rond te struinen door de straatjes en in één van de koffietentjes te eindigen voor fika. We bestelden de fameuze gigantische Kanelbulle waar we met z'n drieën pizzapuntjes vanaf konden snijden. Hij was weer heerlijk! Die avond brachten we thuis door met een heerlijke borrel en spelletjes en kletsten we gezellig bij.

De volgende dag begon met een heerlijk ontbijt met broodjes van de bakker bij ons uit de wijk en daarna bleef Martijn met Moke thuis en ging ik met de meiden opnieuw langlaufen. Het was een stuk minder ijzig en oefening baart blijkbaar kunst, want uiteindelijk heb ook ik zonder vallen de track volledig op ski's uitgereden. We hebben het uren volgehouden (uiteraard met een fikapauze tussendoor) en het was weer superleuk om te doen! Eind van de middag kwamen we moe maar voldaan thuis, genoten we van een welverdiende warme douche en bakten Dorothea en ik nog een heerlijke Kladdkaka. Die avond gingen we naar de stad. We namen onze gasten mee naar een Ölstugan, een typische Zweedse bar waar je zowel typische Zweedse gerechten kunt krijgen als heerlijke biertjes kunt drinken. Skål!

Op zondag moesten ze rond het middaguur weer op het vliegveld zijn. Maar voordat ik ze wegbracht, hebben we nog heerlijk ontbeten en nam ik ze mee op een mooie wandeling door de wijk. Het was super gezellig om weer een weekend gasten in huis te hebben en heel bijzonder om elkaar na een paar jaar weer te zien en gezellig bij te kletsen!

Een bliksembezoek aan Nederland

Die middag was het voor mijzelf ook tijd om m'n spullen weer te pakken, want ik zou de volgende middag naar Nederland vliegen om daar weer een paar dagen te werken. Natuurlijk stonden er niet alleen werkgerelateerde plannen in de agenda, dus de tijd is weer voorbij gevlogen. Na aankomst op Schiphol haastte ik me naar Amsterdam voor een borrel met een paar Nederlandse collega's. Daarna ging ik door naar de andere kant van Amsterdam om gezellig met José uit eten te gaan. Heel leuk dat dat zomaar even kon! Ik bleef die avond bij José slapen om de volgende ochtend vanuit Amsterdam te vertrekken richting gemeente Houten. Die middag reisde ik af naar Lunteren, want daar zou ik de volgende twee nachtjes logeren. Heel gezellig om ook daar weer een avondje bij te kletsen en heel leuk om tijdens mijn bezoekjes aan Nederland daar steeds te logeren. We gaan de logeerpartijtjes wel missen als we straks weer gewoon in Nederland wonen! De volgende dag werkte ik thuis in Lunteren en die avond ging ik naar Amersfoort voor een verrassingsdinertje (wat uiteindelijk toch niet zo'n verrassing was) voor Irene. Ze was een week eerder 30 geworden en het kon in de agenda's allemaal gelukkig net tijdens mijn paar dagen in Nederland gepland worden. Zó leuk dat ik daar nu ook bij kon zijn! Eind van de avond haalde ik een deelauto op in Amersfoort omdat de planning de volgende dag te krap zou zijn om overal op tijd met de trein aan te komen. Ik nam eind van de avond weer afscheid van m'n ouders, maar niet voor lang want in mei komen ze ons weer gezellig in Zweden opzoeken. De volgende ochtend vertrok ik in alle vroegte naar gemeente Waddinxveen en stortte ik me voor het eerst sinds lange tijd weer eens in de Nederlandse ochtendspits. Die heb ik niet gemist. Vervolgens ging ik door naar gemeente Culemborg en eind van de middag scheurde ik weer naar Amersfoort om de auto in te leveren en de trein naar Schiphol te pakken. De van hot naar her tour zat er voor ik het doorhad al weer op, maar toch leuk om weer even wat vrienden en familie gezien te hebben!

En zo is februari weer voorbij gevlogen! Ook komende maand staan er weer veel leuke dingen te gebeuren. We gaan onder andere een weekendje naar Kopenhagen en eind van de maand gaan we op vakantie! Over het eerste deel van onze vakantie volgende keer meer, eerst even terug naar februari in foto's.