December 2023 in Zweden

Gott nytt år! Oftewel: gelukkig nieuwjaar! 2023 zit erop, dus ik neem jullie nog snel mee terug naar december. Die brachten we in Zweden én Nederland door, al liep niet alles helemaal zoals gepland. Hoe dan ook hebben we een heerlijke feestmaand gehad, ik neem jullie mee!

Twee weken in Zweden

Het eerste weekend van december bracht ik, zoals in de laatste blog verteld, in Stockholm door met José. Op zondagavond vloog José weer terug naar Nederland en nam ik de trein terug naar Göteborg. Toen braken er nog twee gewone werkweken aan. Martijn had nog wat kerstborrels op zijn werk (ik ook, maar dan digitaal), we genoten de eerste week nog van een dik pak sneeuw dat daarna langzaam verdween en het was voor mij weer tijd om mijn voorlopige belastingaangifte over 2024 te gaan doen. Sinds 1 januari werk ik als zzp'er in Zweden en dus moet ik ieder jaar aan de Skatteverket, de Zweedse belastingdienst, laten weten wat ik verwacht te gaan verdienen dat jaar. Dit proces moet wel volledig in het Zweeds worden gedaan. Waar vorig jaar alles nog nieuw was en ik op het begin nog niet over een personnummer beschikte wat de zaak ook behoorlijk bemoeilijkte, heb ik het nu in iets meer dan een uurtje op een dinsdagavond gefixt! Ik heb inmiddels de bevestigingsbrief van de Skatteverket ontvangen en het bedrag wat ik dit jaar iedere maand aan belasting moet gaan betalen klopt, dus het is blijkbaar allemaal gelukt.

De dag voordat we naar Nederland zouden reizen om daar een weekje te werken en vervolgens de feestdagen te vieren, was het ook tijd om de banden van de auto opnieuw te verwisselen. We mochten op onze spijkerbanden niet op de Nederlandse wegen rijden, dus de zomerbanden moesten er helaas weer onder. Gelukkig was de sneeuw weg, maar de monteurs bij het bandencentrum keken alsnog vrij vreemd op toen Martijn zich daar midden in december meldde om de zomerbanden eronder te laten zetten. Die avond was het eindelijk tijd voor het verjaardagscadeau dat ik (in augustus) van Martijn had gekregen: een cocktailworkshop! In de bus onderweg naar de stad gebeurde er iets vreemds: twee Zweden deden aan smalltalk. De ene Zweed zat al in de bus, de tweede kwam erbij en opeens begonnen ze gezellig met elkaar te kletsen. Het was voor ons allebei de eerste keer dat we dit in het wild zagen gebeuren. Maar serieus, Zweden houden niet van smalltalk. Bij het verlaten van de bus waren we zoals gewoonlijk weer de enigen die bedankt en tot ziens riepen. De cocktailworkshop was superleuk! Na een stukje theorie over allerlei soorten drank, waar verrassend veel Nederlandse tintjes aan zaten, was het tijd voor het echte werk. De hele groep verdween achter de bar en we maakten de ene na de andere cocktail. Gelukkig zijn Zweden met een slokje op wél goed in smalltalk en waren er ook nog wat andere expats bij, dus het werd een gezellige avond!

Twee weken in Nederland

Zaterdag einde middag reden we naar de boot in Göteborg die ons die nacht naar Kiel zou varen. Omdat we Moke bij ons hadden, moesten we een hondenhut boeken. Alle hondenhutten bevinden zich in dezelfde gang, dichtbij de deur naar het uitlaatdek, dus het geblaf, gepiep en gestrest gegaap vloog ons om de oren. De film The Holiday was te zien op één van de paar tv-zenders die op de tv in onze hut beschikbaar waren, dus we kwamen al meteen helemaal in kerstsferen. Nadat we op een Duitse zender nog een nagesynchroniseerde aflevering van Friends keken (wat resulteerde in Ross die schreeuwend de hotelkamer van Chandler in Londen binnen kwam rennen: 'Jawoooohl, heute heirate ich Emily, jawooooohl!'), kropen we onder de wol. De volgende ochtend kwamen we om half 10 aan in Kiel, waarna we met de auto in een uur of vijf naar mijn ouders reden waar we zouden logeren. Mijn ouders hadden speciaal voor mij een kale nog op te tuigen kerstboom in huis staan, dus al snel na aankomst stortte ik me op dit leuke klusje.

Die eerste week verliep grotendeels zoals gepland. Ik ging weer bij een aantal gemeenten langs en lunchen met twee Nederlandse collega's, Martijn werkte thuis en in de avond stonden er etentjes, borrels en nog meer leuke dingen op de planning. Op zaterdag ging ik nog kerstkoekjes bakken met mijn zussen en nichtjes (en zag ik voor het eerst ons kleine neefje in zijn heerlijke warme Zweedse winterpakje!) en de volgende dag had ik corona. Eén van mijn zussen en haar voltallige gezin hadden ook al corona, dus kerst met mijn familie werd al een beetje ingewikkeld, maar stond nu helemaal op losse schroeven. Voor het vierde jaar op rij (twee coronajaren en vorig jaar waren wij in Zweden en was datzelfde gezin van mijn zus ook al ziek) leek kerst met de hele familie er dus niet in te zitten. Op Kerstavond keken we gelukkig wel traditiegetrouw de All You Need Is Love kerstspecial, maar op eerste kerstdag ging de door mij gebakken kersttaart helaas zonder mij naar Martijns familie. Die avond vierden we gelukkig toch nog kerst met Martijns zusjes in een klein gezelschap, maar Tweede Kerstdag met mijn familie vond iets meer geïmproviseerd plaats. Wij en José zaten gezellig aan de gourmet bij mijn ouders en de andere gezinnen hadden hun eten bij ons opgehaald of bezorgd gekregen en zaten thuis aan de gourmet voor zover ze daar niet te ziek voor waren. De cadeautjes voor Sinterklaas waren al getransformeerd in Sinterkerst, wat nu dus maar Sinterkerst&nieuw moest worden...

De dagen daarna knapte ik gelukkig verder op en werd er verder niemand ziek, dus vrijdagavond hadden we een heel gezellig dinertje met mijn vriendinnen en aanhang. Eind van de avond begon Martijn opeens rillerig te worden en de volgende dag was het raak: corona. Ik had die dag nog een gezellige lunch met vriendinnen op de planning staan die gelukkig gewoon door kon gaan omdat iedereen daar toch al corona had, maar ons Oud&Nieuw feestje zat er de volgende dag helaas niet in. Gelukkig hadden we alsnog een hele gezellige avond bij mijn ouders thuis met oliebollen, appelflappen, bubbels en heel veel vuurwerk van de dorpsgenoten. Op en top Nederlands dus! Ondanks het feit dat op 1 januari nog niet iedereen was opgeknapt en er nog wat coronagevalletjes tussen zaten, is het tóch gelukt om gezellig met mijn hele familie bij elkaar te komen en Sinterkerst&nieuw te vieren! En was dus ook eindelijk voor Martijn het moment daar om kennis te maken met de Benjamin van de familie. Na die avond nog even een laatste keer van patat en snacks van de snackbar te hebben genoten, reisden we de volgende dag weer terug naar Zweden. Martijn grotendeels achter het stuur, ik werkend op de bijrijdersstoel, Moke relaxend op de achterbank. De terugreis deden we volledig over land met alleen bovenin Denemarken een kleine oversteek per boot naar Zweden. Vanuit daar reden we in twee uur het laatste stuk naar huis terwijl het landschap om ons heen witter en winterser werd. Onze wijk lag er prachtig wit, spekglad en sfeervol verlicht bij dus dat was heerlijk thuiskomen! Terug in ons winter wonderland. De volgende dag werden de winterbanden er uiteraard meteen weer ondergezet en begon het normale werkende leven weer. Ondanks dat staat er genoeg leuks op de planning in januari, maar daarover de volgende keer meer.