Ik schrijf dit op een heerlijke avond na het avondeten terwijl ik in de tuin geniet van de zon die nog stralend aan de strakblauwe hemel staat. Het lijkt wel zomer. En zo heeft het eigenlijk de hele maand gevoeld. De lente is helemaal losgekomen en daar hebben we de afgelopen maand dan ook optimaal van genoten! Ik neem jullie mee.
Vår (lente)
 |
| Lente in de achtertuin |
Ik begon de maand met een paar dagen in Brussel voor werk. Heel gezellig om na een aantal maanden thuiswerken weer een paar dagen onder collega’s te zijn, samen te werken en leuke dingen te doen. Ik was maar een paar dagen weg, maar toen ik weer thuis kwam, leek het alsof ik twee weken was weggeweest. Alles was opeens groen, de bloemen waren uitgekomen, en overal verscheen de meest prachtige bloesem: de lente was volledig losgebarsten! Superleuk om te zien hoe alles hier opeens werd omgetoverd in een supergroene en kleurrijke wereld. Het werd dus ook de hoogste tijd om de tuin zomerklaar te maken. We haalden de tuinkussens van de zolder, kochten bloemen en plantjes bij het tuincentrum en hingen gezellige lampjes op. De veranda blijkt een perfecte werkplek te zijn, dus we hebben al heel wat uurtjes in de tuin doorgebracht.
Ik vertelde jullie vorige maand al over het gebrek aan omheining in onze tuin. Begin deze maand hadden we een prachtig gaasje geplaatst, maar door de aanwezigheid van rotsen in onze tuin was het nog best een uitdaging om het hekje over de volle breedte even hoog te plaatsen. Moke had al gauw genoeg door dat hij op de rots met gemak over het hekje heen kon en jaagde dus vrolijk weer de hele tuin door. De buren vinden het alleen maar gezellig en via de gps-tracker van Moke zien we dat hij na wat omzwervingen in de wijk altijd weer netjes naar huis waggelt. Moke heeft volgens mij inmiddels het idee dat het hier één grote commune is en dat iedereen die in één van de huizen op dit terrein woont zijn baas is. Hij speelt gezellig mee als de buurjongen vrienden op bezoek heeft (wat resulteert in heel veel slappe lach en door de lucht vliegende benen en hondenpoten), heeft inmiddels zijn eigen waterbak bij de buren in de serre en vertrekt in het weekend na het ontbijt graag nog even naar de buren voor een extra toetje als ze in de serre aan het ontbijten zijn.
 |
| Lente in de baai |
Niet alleen de natuur kwam tot leven, ook de baai leefde helemaal op. Waar we tijdens onze wandelingen met Moke gewend waren aan een uitgestorven baai met af en toe een buur vergezeld van een hond, wisten de andere buurtbewoners de baai inmiddels ook goed te vinden. Op een zondagmiddag zijn we de rotsen opgelopen en hebben we genoten van alle wateractiviteiten. Er werden boten van trailers het water ingereden, kinderen kwamen in kleine motorbootjes voorbij, er werd gesupt, gezonnebaad en er waren zelfs wat dappere dodo’s die al een duik in het water namen! Je bent Zweed of je bent het niet. Ik ben het niet, dus ik heb me er nog niet aan gewaagd, maar daar gaat hopelijk in juni verandering in komen.
Het voelt niet alleen als zomer, dat is het inmiddels meteorologisch gezien ook. Omdat het 5 dagen achter elkaar zowel ’s nachts als overdag gemiddeld 10 graden boven nul was, is de meteorologische zomer officieel van start gegaan. Ook is het kantelpunt inmiddels geweest en zijn de dagen hier langer dan in Nederland. De zon komt hier op dit moment precies een uur eerder op en gaat hier een kleine tien minuten later onder. Op naar de langste dag en dus het Midsommar fest!
Een ander teken van het begin van de zomer is dat een aantal huizen in de wijk die gedurende de wintermaanden leeg leken te staan, weer wat bewoning krijgen. Martijn maakte deze winter een praatje met een oudere man in de buurt en begreep van hem dat die huizen alleen gedurende een paar weken in de zomer bewoond worden. De rest van het jaar verblijven deze mensen in Amerika of andere oorden op de wereld en staan deze gigantische huizen met verbluffende uitzichten op de zee leeg. Zonde!
Het lijkt hier wel vakantie
Na werktijd genieten we op en top van het feit dat we in een nieuwe omgeving wonen en dat er nog zoveel te ontdekken is. Op een mooie avond maakten we na het avondeten nog even een wandeling naar de grote haven hier op de hoek. We liepen de pier af terwijl de zon steeds meer aanstalten maakte om in de zee te gaan zakken. Er kwamen bootjes voorbij, het pop-up openlucht restaurant aan het einde van de pier (dat daar alleen gedurende de zomermaanden staat) zat vol met mensen die genoten van heerlijk eten en een prachtig uitzicht en de zee was helemaal kalm. Op zo’n avond voelt het net alsof we op vakantie zijn en vergeten we even helemaal dat we hier daadwerkelijk wonen, dat het die dag gewoon een werkdag was en dat dit nu ons leven is.
Hetzelfde geldt voor de weekenden. We maken prachtige wandelingen, iedere keer weer op een nieuwe plek. We genieten van de Fika, iedere keer weer op een nieuwe plek. En telkens voelt het weer alsof we op vakantie zijn. In het hemelvaartsweekend zijn we een paar dagen naar Tivedens National Park geweest. Daar waren we tijdens onze huwelijksreis vorig jaar niet meer aan toegekomen en het stond nog altijd hoog op ons lijstje. Alle drie met onze backpack op de rug, trokken we het park in. Zowel donderdag als vrijdag maakten we een prachtige wandeling en zetten we ’s avonds onze tent op. We kookten eten op ons gasstelletje met uitzicht op een prachtig meer, genoten van de vreemde dierengeluiden om ons heen, en vielen aan het einde van de avond alle drie als een blok in slaap in onze slaapzak (op de eerste avond werd dit enigszins belemmerd door luidruchtig gesnurk uit een ander tentje, maar op de tweede avond hadden we een heerlijk rustig plekje uitgekozen). Op zaterdagochtend namen we allebei nog dapper een duik in een ijskoud meer voordat de roadtrip richting huis weer werd ingezet. Het was fantastisch! We hadden oorspronkelijk ook het idee om onze opblaasbare kayak mee te nemen voor op het meer, maar bij vertrek bleken zowel de hoes als de kayak zelf tijdens de opslag in de schuur van het huis in het bos te zijn aangevreten door de muizen. Dit huwelijkscadeau, en daarmee dus eigenlijk ons huwelijksbootje, was zo lek als een mandje. Ons huwelijk zelf gelukkig niet!!
Naast al dit genieten, werd er ook hard gewerkt. Door Martijn dan. Die liep deze maand namelijk de halve marathon van Göteborg! Het was een hele warme dag en hij startte pas om half 4 in de middag, dus het was een beetje afzien, maar hij heeft het gered! Het was een gigantisch evenement met heel veel deelnemers en publiek (het schijnt de grootste halve marathon ter wereld te zijn) dus nadat we Martijn hadden uitgezwaaid en voordat we hem weer naar binnen gingen juichen, hebben Moke en ik van al deze gezelligheid genoten. Na de wedstrijd aten we nog gezellig wat op de foodcourt en gingen we snel naar huis. Daar trakteerden de buren ons op een gezellig avondje met koud bier (en in mijn geval koude rosé) om het succes van Martijn te vieren! Bezoek uit Nederland!
Afgelopen weekend werd het bezoekersseizoen ingeluid met de komst van Martijns ouders. Superleuk om hen een weekend in huis te hebben en ze te laten zien waar en hoe we hier leven. We zijn met een ferry naar één van de eilanden in de archipel gevaren voor een lekkere Zweedse lunch en een mooie wandeling, we kookten Zweeds eten en bakten Zweedse goodies voor de gasten, namen ze mee naar de mooiste plekjes hier in de buurt en speelden spelletjes. Het was een heerlijk weekend en het was erg leuk om even samen tijd door te brengen voordat ze er weer met hun camper op uittrokken om nog wat meer van het mooie Zweden te ontdekken.
Volgende maand genieten we vrolijk verder. De feestzomer waarin de 400e verjaardag van Göteborg wordt gevierd gaat van start, we gaan op vakantie (dit keer echt), mijn ouders komen op bezoek, we gaan ons eerste Midsommar fest in Zweden vieren, we zijn bij het Bruce Springsteen concert hier in de stad en we zijn eind van de maand weer even in Nederland voor een bruiloft. Tot zover slow living in Zweden… Tot de volgende!
Reacties
Een reactie posten